Jedną z cyklicznie organizowanych imprez w naszej placówce jest Noc w Bibliotece. Stało się już tradycją, że na początku czerwca Biblioteka Publiczna w Sędziszowie Młp. dołącza się do ogólnopolskiej akcji „Noc w Bibliotece”.

Przygotowania do tej popołudniowej akcji czytelniczej trwały kilka tygodni. Najpierw zostały wykonane dekoracje, następnie zaplanowany przebieg spotkania. Na zaproszenie odpowiedziało 10 dzieci. Wreszcie nadszedł 10 czerwca 2017 roku.

Na powitanie zaproponowano dzieciom namalowanie stonogi. Ich prace składały się z wielu segmentów i wszystkie razem miały na pewno więcej niż sto nóg. Po rozgrzaniu rąk nadszedł czas na integracyjny pląs „Idzie stonoga”.

Dzieci stanęły gęsiego jeden za drugim, ręce położyły na ramionach swoich poprzedników. Pani bibliotekarka poprowadziła barwny korowód. I tak stonoga ruszyła naprzód przez hol zwiedzając bibliotekę. Szła, skakała, biegła, wymachiwała nogami, wysuwała je na boki, podskakiwała, zmieniała swoją głowę i poszczególne pierścienie.

Gdy znalazła się w krainie, w której postrach siała zła czarownica, a było to w okolicy dekoracji chatki Jasia i Małgosi, wydawało się, że stonoga cichutko się zachowa. Nic podobnego! Wkroczyła mocnym przytupem z gromkim śpiewem „biegnie, biegnie stonoga, stonoga, aż się trzęsie podłoga, podłoga hej”, w efekcie czego, o złej Babie Jadze słuch zaginął. Uciekła mocno przestraszona do innej bajki. Dzieci bawiły się w pokazywanie czynności różnych postaci i opisywanie emocji jakie im towarzyszących, np.

„Wędrujecie po lesie i pracujecie jak bajkowe postacie: dostrzegacie wilka zza drzewa i jesteście bardzo wystraszeni” (wilk naprawdę wyglądał zza drzewa, tyle tylko, że papierowego…).

„Śpiąca Królewna dotyka Was wrzecionem i usypiacie twardym snem”. Jak się okazało dzieci miały problem z nazywaniem tego przedmiotu. Teraz, gdy zobaczą wrzeciono jako eksponat w Muzeum Etnograficznym czy Muzeum Bajek, to na pewno skojarzą go z Nocą w Bibliotece.

W dalszej kolejności dzieci odnalazły list od Wróżki, w którym prosiła ich o pomoc w rozwiązywaniu kilku zagadek.

Nagrodą były słodkości zaczepione na ściankach chatki.

Po poczęstunku, znów jako Stonoga, kołysząc się opuściły Bajkowy Las i udały się do Czytelni.

Wysłuchanie bajki „Jaś i Małgosia” i zabawa w rysowanie szczegółów.

Tam miały za zadanie wypisać lub namalować w trakcie słuchania bajki, jak najwięcej szczegółów w niej występujących. Następnie każdy z nich pokazywał swój sposób na zapamiętywanie treści bajki. Powstały opowieści, hieroglify, trudne do odczytania przez niewtajemniczonych, pismo obrazkowe. Zdumiewało bogactwo szczegółów i sposoby ich przedstawienia. Powstała z nich ciekawa historyjka, swego rodzaju kronika z zajęć, którą można zobaczyć na wystawce w holu Biblioteki.

Podczas tego zadania została użyta scenografia i dekoracja - kolorowe sylwety Jasia i Małgosi, Baby Jagi i kota.

„Baśniowe biegane dyktando” – zabawa ruchowa

Po tych intelektualnych potyczkach nadszedł czas na zabawy ruchowe, które są uwielbiane przez dzieci. „Biegane dyktando” to nowa konkurencja. Jaka? Dobra zabawa i rywalizacja w jednym. Na czym polega? Tekst dyktanda został wydrukowany na kolorowych kartkach. Dzieci zostały podzielone na dwie grupy. W każdej z nich został wybrany, tzw. „biegacz”, który miał za zadanie podbiec do kartki z tekstem, przeczytać zdanie, następnie dobiec do kolegi „pisarza” i podyktować to, co zapamiętał. Choć podczas zadania obowiązywała cisza, to zadanie to dostarczyło uczestnikom dużo radości. Następnie, już w czytelni, sprawdzaliśmy poprawność wykonanego zadania.

Za błędne zdanie należało oddać fant. Uzbierało się ich trzy. Wszystkie dzieci zgłaszały propozycje wykupienia. Najciekawsze z nich stały się poleceniami do wykonania. Np. „przybij każdemu piątkę i powiedz mu coś miłego”.

Zabawa w teatr – przedstawienie, pt. „Jaś i Małgosia”

Na początku zabawy przygotowaliśmy karteczki z imionami głównych bohaterów, biorących udział w przedstawieniu. Byli to Jaś, Małgosia, Drwal, Macocha i Baba Jaga. Było też kilka pustych karteczek oznaczających, że osoby które je wylosują zasiądą na widowni jako publiczność. Każde dziecko wylosowało jedną karteczkę i w ten sposób zostały rozdzielone zadania. Rolę Narratora pełniła Pani bibliotekarka.

Aktorzy otrzymali opaski z imionami postaci, aby publiczność mogła zorientować się, które dziecko wciela się w jakiego bohatera. Każdy włożył swoją opaskę na głowę i zabrał przygotowany scenariusz z podziałem na role. W sali zostały także przygotowane niezbędne rekwizyty, czyli: białe kamyczki, chleb, chrust, słodycze i drogocenne klejnoty.

W trakcie przedstawienia, każdy z aktorów starał się jak najlepiej odegrać swoją rolę, poprzez właściwą intonację i naśladowanie wykonywanych czynności. W głosach bohaterów było słychać wiele emocji, np. radość u Drwala z powrotu dzieci, czy strach u Małgosi gdy zgubili się z Jasiem w lesie. Macocha oczywiście cały czas krzyczała i rozkazywała. Baba Jaga początkowo sprytnie udawała miłą staruszkę, żeby po chwili brzydkim i zachrypłym głosem wydawać polecenia, które dzieci musiały natychmiast wykonywać. Każdy inscenizował także czynności, o których czytał Narrator. Jaś zbierał białe kamyczki. Macocha udawała, że budzi dzieci, po czym każdemu wręczała kawałek chleba. Drwal odprowadzał dzieci do lasu. Jaś i Małgosia zbierali chrust na opał, udawali że śpią przy ognisku, a następnie trzymając się za ręce wędrowali po lesie w poszukiwaniu drogi powrotnej do domu. Baba Jaga witała dzieci, machała do nich zapraszając je do chatki, wręczała słodycze, przygotowywała posłanie, a nawet pokazała w jaki sposób pochwyciła Jasia i wepchnęła do klatki. Na koniec Jaś i Małgosia wkładali do kieszeni znalezione w chatce klejnoty i z radością biegli przez las na spotkanie z ojcem.

Nasza propozycja na zapoznanie się z bajką, pt. „Jaś i Małgosia”, poprzez zabawę w teatr, bardzo spodobała się dzieciom i wywołała wiele radości i uśmiechu, nie tylko na twarzach aktorów ale także publiczności, która żywo i spontanicznie reagowała w trakcie przedstawienia.

Zabawa w teatr - „Wycieczka do lasu”

Zadaniem dzieci było przedstawienie scenki, która została im przeczytana przez Panią bibliotekarkę. Mogły to zrobić za pomocą słowa, gestu, mimiki. Pomocą w stopniowaniu akcji i budowania napięcia był podkład muzyczny.

Widać było jak dzieci reagowały na różne gatunki muzyki i jak z jej brzmieniem ich impulsywność, radość z zabawy, przeistaczały się stopniowo w wyciszenie, które było potrzebne do ostatniej już zabawy. A było nią

Spotkanie z teatrem Kamishibai

Kamishibai oznacza dosłownie teatr obrazkowy lub teatr ilustracji. Jest to technika czytania/opowiadania, wywodząca się z Japonii, która wykorzystuje książki w formie kart (37×27 cm) oraz drewnianą lub kartonową skrzynkę – na wzór parawanu z teatrzyków marionetkowych – w której przedstawiane są kolejne fragmenty historii, bajki, opowiadania.

Pani bibliotekarka wcieliła się w rolę narratora zapraszając dzieci do wysłuchania historii pt. „Mój przyjaciel Kemushi” Tekst: Nathalie Dargent, Ilustracje: Mandana Sadat.

Prezentacji towarzyszył wyjątkowy nastrój. Gdy narrator odczytywał tekst i kolejno odkładał karty, przed dziećmi pojawiały się kolejne ilustracje. Była to historia chłopca, który zaprzyjaźnił się z Kemushim, maleńką larwą motyla. Chłopiec obserwował jego domek, który z czasem stał się za ciasny. Kemushi urósł i postanowił, że nadeszła pora opuścić domek. W ten sposób na świat przyszedł przepiękny motyl. Kemushi potrząsnął skrzydełkami i wzniósł się wysoko. Opowiedziana w ten sposób historia sprawiła, że w bibliotece zapadła głucha cisza utrzymując zainteresowanie słuchaczy w aurze niezwykłości i magii.

Dla dzieci było to już trzecie w tym dniu teatralne doświadczenie. Czas zabawy upłynął szybko w radosnej atmosferze. Dziękujemy dzieciom za przybycie i za wspaniałą zabawę. Do zobaczenia za rok podczas kolejnej już siódmej edycji „Nocy w Bibliotece”.

Zajęcia poprowadziły Panie bibliotekarki: J. Stec, K. Hagdej, D. Paśniewska

W maju Odział dla Dzieci Biblioteki Publicznej w Sędziszowie Małopolskim wzbogacił się o nowe pozycje książkowe. Zakup został sfinansowany ze środków Miejsko-Gminnego Ośrodka Kultury w Sędziszowie Młp.

Dla dzieci w wieku 5-7 lat świetną propozycją będą książeczki z serii „Czytam Sobie”. To bestsellerowa seria wspomagająca w nauce samodzielnego czytania na trzech poziomach zaawansowania. Poziom 1 – Składam Słowa. Poziom 2 – Składam Zdania. Poziom 3 – Połykam Strony. Wśród dostępnych tytułów w naszej Bibliotece można znaleźć, m.in. historię Jana Pawła II, zatytułowaną „Wielki Karol i mały Lolek”. Opowieści, np. o rejsie Titanica, pt. „Historia pewnego statku”, czy o ekspedycji Amundsena, pt. „Wyprawa na biegun”. Znajdą się też zabawne opowieści, pt. „Robot Robert”, „Basia i kask”, „Figle w fokarium”, „Mecz o wszystko”.

Na miłośników zwierząt czeka książka Barbary Gawryluk, pt. „Bazylia”.
Jeżeli nie rozumiesz swojego psa, kota albo świnki morskiej, jeśli chcesz pomóc choremu pupilowi, właśnie w tej książeczce znajdziesz odpowiedzi na wszystkie pytania, czytając o pacjentach radiowego doktora Wojtka. Wśród nich znalazły się, m.in. Króliczek porzucony w parku. Krokodyl, który kaszle. Nietoperz znaleziony na balkonie. Papuga, która zgubiła drogę do domu oraz wiele innych milusińskich pacjentów.

Dla ciekawskich przygód Słonia Elmera czekają już kolejne książeczki z serii, pt. „Elmer i motylek”, „Elmer i nieznajomy” oraz „Elmer i hipopotamy”. Seria „Elmer” opowiada o przygodach słonia w kratkę, który mimo tego, że wyróżnia się ze stada, ma wielu przyjaciół. Jest dowcipny, cierpliwy, ma naturę badacza i potrafi zmotywować innych do działania. Wszyscy chętnie przychodzą do niego po radę, jest uprzejmy i pomocny.

W propozycji dla nieco starszych czytelników mamy kolejną część Magicznego Drzewa, Andrzeja Maleszki, pt. „Inwazja”.
Olbrzymy ze Świata Ogromnych przybyły do miasta, a magiczny przedmiot uśpił wszystkich mieszkańców. Alik, Idalia i mówiący pies muszą samotnie walczyć z ogromnymi żołnierzami i wielkim Gigunem. W uśpionym mieści znajdują drewniany łuk i strzały o niezwykłej mocy. Wygrają, jeśli użyją ich we właściwy sposób…

Kolejna ciekawa pozycją książkową będzie „Córka wytwórcy masek”, czyli kontynuacja serii o magii Wenecji, autorstwa Holly Webb. To opowieść o Wenecji – magicznym mieście, pełnym niespodzianek, mrocznych kanałów i połyskujących złotem masek. W takim otoczeniu Colette wraz z matką – utalentowaną, lecz uboga szwaczką – wykonują misternie zdobione suknie dla zamożnych weneckich dam. Pewnego dnia Colette odkrywa prawdę o swoim ojcu, który okazuje się być znanym wytwórcą masek i potężnym magiem. Czy Colette sprosta temu, co przyniesie jej los? Sprawdź sam sięgając po trzecią część serii o magii Wenecji.

Małych detektywów zapraszamy po kolejne części z serii przygód „Biura Detektywistycznego nr 2”, wśród których znalazły się historie, pt. „Operacja Podmuch Wiatru”, „Operacja Posąg”, „Operacja Wyspa”.

Spośród książek dla młodzieży warto sięgnąć po powieść Ewy Nowak „Błahostka i kamyk” opowiadającą historię Marleny. To silna, ale jednocześnie subtelna, bardzo wrażliwa dziewczyna, która będąc dzieckiem straciła rodziców i wciąż musi zmagać się z podejmowaniem trudnych, życiowych wyborów. Na oczach czytelnika staje na progu dorosłego życia i ze wszystkich sił próbuje sobie go nie zepsuć już na starcie.

Natomiast fanów bestsellerowej sagi „Szeptem” zapraszamy po nową powieść autorki Beccy Fitzpatrick, pt. „Niebezpieczne kłamstwa”.

Te i inne ciekawe książki dostępne są już na półkach naszej Biblioteki – zapraszamy!

W maju 2017 Biblioteka Publiczna w Sędziszowie Małopolskim oraz jej filie zakupiły wiele nowości wydawniczych. Zakup na kwotę 6 000 zł został sfinansowany ze środków Miejsko - Gminnego Ośrodka Kultury w Sędziszowie Małopolskim. Wszystkie zakupione książki zostały już wprowadzone do księgozbioru i cieszą się dużym zainteresowaniem wśród czytelników.

„Niech uwiodą Was czary codzienności zaklęte

w magii górskiego miasteczka,

położonego wśród lasów i pachnących kwiatami łąk”

Biblioteka Publiczna w Sędziszowie Młp. poleca swoim czytelnikom książki Agnieszki Krawczyk cykl: Czary codzienności t. 1 „Siostry”, t. 2 „Przyjaciele i rywale” oraz t. 3 „Słoneczna przystań”. Polecane książki opowiadają o życiu Agaty Niemirskiej i jej dwóch przyrodnich sióstr: Danieli i Tosi. Młoda kobieta, Agata Niemirska, chce poznać prawdę o swojej przeszłości. Dostaje zawiadomienie o śmierci matki, której nigdy nie znała. Razem z przyrodnią siostrą, Danielą, jadą do Zmysłowa, małego miasteczka w górach, by znaleźć odpowiedzi na pytania, które dręczyły ją całe życie. W Zmysłowie poznają dziewięcioletnią Tosię, przyrodnią siostrę, o której istnieniu dotychczas nie miały pojęcia. Miasteczko zatrzyma Agatę i Danielę na dłużej. Agatę, Danielę i Tosię czekają przełomowe decyzje. Czy postąpią właściwie? Czy czary codzienności zadziałają? Kto okaże się przyjacielem, a kto wrogiem?

Polecamy również pełną empatii, poruszającą i intrygującą powieść Diane Chamberlain „Jak gdybyś tańczyła”, której bohaterką jest Molly. Obecnie Molly ma wszystko: kochającego męża, ciekawą pracę, spodziewa się dziecka. Ma również pilnie strzeżoną tajemnicę z przeszłości. Uświadamia sobie, że szczęśliwa rodzina powinna być zbudowana na prawdzie. Teraz musi wyznać prawdę mężowi… Jest to powieść o tym jak bardzo niszczące może być kłamstwo, czy wyznanie prawdy przekreśli największe marzenie bohaterki, by zostać matką, i zrujnuje jej małżeństwo?

„Milczenie” Endo Shusaku to powieść, której akcja toczy się w Japonii, w XVII wieku. Jest to oparta na prawdziwych wydarzeniach opowieść o Bogu patrzącym w milczeniu na ludzkie cierpienie i ludziach próbujących to milczenie zrozumieć. Misjonarze jeszcze przed kilkoma laty coraz liczniej przybywający z Zachodu do odizolowanej od świata Japonii, teraz muszą mierzyć się z prześladowaniami i torturami. Nie wszyscy potrafią znieść zadawane im cierpienia. Niektórzy wyrzekają się Chrystusa. Gdy pojawiają się pogłoski o wyparciu się wiary przez ojca Ferreirę, prowincjała, który stanął na czele misji w czasie prześladowań, jezuita Sebastiao Rodrigues wyrusza jego śladem, by zaprzeczyć takim informacjom.

To, co zobaczy, każe mu jednak zadać sobie pytanie o własną wiarę.

„Czekam na was, ale się nie spieszcie” Izy Bartosz, Kapsydy Kobro-Okołowicz. Jest to niezwykły portret księdza Jana Kaczkowskiego. Ksiądz Jan Kaczkowski odszedł, ale został we wspomnieniach rodziny i przyjaciół. Ich wspaniałe opowieści pokazują księdza, jakiego nie znaliśmy.
Do tej książki nie musimy Was specjalnie zachęcać, bo i tak po nią sięgniecie. Przepięknie napisana, ciepła, emocjonalna i w sposób autentyczny ukazująca księdza Jana, takim jakim naprawdę był.

Prezentowane nowości dedykowane są dorosłym czytelnikom. Dla dzieci i młodzieży również zakupiliśmy sporo nowych książeczek.

Te i inne wspaniałe książki, o które wzbogacił się księgozbiór Biblioteki Publicznej dostępne są już dla naszych czytelników. Serdecznie polecamy.

W dniach 10, 11 i 12 maja Bibliotekę Publiczną w Sędziszowie Młp. odwiedziły trzy grupy przedszkolaków z Niepublicznego Integracyjnego Przedszkola św. Józefa w Sędziszowie Młp.

W środę i czwartek był to dwie grupy trzylatków. Maluszki na początku zostały oprowadzone po Bibliotece, zobaczyły gdzie znajduje się Odział dla Dzieci, Wypożyczalnia dla Dorosłych oraz Czytelnia Komputerowa. Dowiedziały się na czym polega praca Pań bibliotekarek, a także dlaczego każda książka ma swój numer i kartę. Każde dziecko otrzymało na pamiątkę pustą kartę książki, aby w domu stać się choć na chwilę bibliotekarzem i założyć kartę do własnej książki.

Następnie wszyscy zgromadzili się w Czytelni, gdzie czekała już wystawa pluszowych misiów i kolorowych książeczek. W nawiązaniu do wystroju sali dzieci wysłuchały opowiadania Wioletty Święcińskiej, pt. „Miś – cyrkowiec”. Była to piękna historia o chłopcu imieniem Adaś i misiu Psotku, którzy stali się najlepszymi przyjaciółmi. Wspólnie wędrowali od miasta do miasta i zabawiali ludzi wesołymi sztuczkami. Ich występy zawsze przyciągały tłumy dzieci i dorosłych. Od tej pory Adaś, który nie miał rodziny już nigdy nie czuł się samotny.

Gdy historia dobiegła końca zaprosiliśmy dzieci do wspólnej zabawy ruchowej, pt. „Misie i miód”. Pani bibliotekarka na czas zabawy pełniła role Dużego misia, czytała opowiadanie o misiach, które bardzo lubią miód i co pewien czas różnymi gestami starała się naśladować ich zachowanie. Wszystkie dzieci – czyli Małe misie miały uważnie słuchać i naśladować wszystko to co robi Duży miś.

- Misie wstają, przeciągają się… w brzuszkach mamy pusto (głaszczą się po brzuchach) i mruczą (mrrr… mrrr…)
- tam na drzewie (gest w górę) jest miód
- wchodzimy na drzewo (stojąc w miejscu naśladują wdrapywanie się na drzewo)
- sięgamy łapą po miód (wyciągają rękę, nabierają na niby miód i wkładają do buzi)
- dobry miód (mruczą, mlaskają, oblizują usta)
- a tu przyleciała pszczoła i bzyczy (bzzzzzz…)
- może użądlić (misie machają łapami)
- trach, spadają z drzewa (siadają na krzesłach)
- w brzuszku pełno (klepią się po brzuchu)
- idziemy spać (ziewają, przeciągają się i udają że śpią).

Po zakończonej zabawie maluszki mogły pooglądać kolorowe ilustracje w książeczkach z naszej wystawy, a także zrobić sobie pamiątkowe zdjęcia w misiowej czapce.

W piątek odwiedziła nas ostatnia grupa przedszkolaków, tym razem były to czterolatki. Oni również zostali oprowadzeni po Bibliotece, podobnie jak dwie wcześniejsze grupy, a następnie zebrali się w Czytelni gdzie odbyły się przygotowane dla nich zajęcia. Maluchy z uwagą wysłuchały opowiadania Przemysława Wechterowicza i Emilii Dziubak, pt. „Uśmiech dla Żabki”. Była to wzruszająca i zabawna historia o małej Żabce, jej leśnych przyjaciołach oraz wielkiej mocy jednego uśmiechu. To właśnie mama Żabki znała prosty i skuteczny sposób na poprawę humoru swojej córeczki. Był nim czuły i promienny uśmiech, który niczym magiczne zaklęcie potrafił przemienić smutek w radość.

Kolejną przygotowaną niespodzianką było kolorowe, tajemnicze pudełeczko, w którym ukryte zostało lusterko. Każde dziecko kolejno podchodziło i zaglądało do środka pudełeczka, ale nie mogło powiedzieć pozostałym dzieciom co zobaczyło, dopóki wszyscy nie będą miały okazji zajrzeć do środka. Wszystkie maluszki oprócz lusterka zobaczyły odbicie własnych twarzy, a wraz z nim malujący się na nich uśmiech, taki sam jaki mama Żabki starała się przekazać swojej córeczce. Poprosiliśmy dzieci żeby zawsze pamiętały, że uśmiech jest najlepszym lekarstwem na wszystkie troski i smutki i aby zawsze gościł on na ich twarzach.

Na zakończenie spotkania rozdaliśmy dzieciom karteczki z podobizną małej Żabki, z wysłuchanego opowiadania, aby mogły ją pokolorować i zabrać sobie do domu jako pamiątkę wizyty w Bibliotece.

Każda grupa maluszków otrzymała również od Biblioteki Publicznej kolorowe zakładki do książek.

Za zorganizowanie zajęć bibliotecznych dzięki, którym dzieci poszerzyły swoją wiedzę o książkach Biblioteka Publiczna otrzymała Podziękowanie.